“Ngayong ganap na akong nagtatrabaho sa malayo, bakit hindi ka lumipat sa kanayunan?” sabi ng aking ama, at nakarating ako sa isang rural na bayan na puno ng kalikasan, kung saan ang panahon ay lumipas nang payapa. Nag-aalala ako kung masanay ba ako sa aking bagong buhay, ngunit ang aking bagong kaibigan na si Yura-chan ay isang napakabuting babae na nakakausap ako at ako ay may maraming kasiyahan araw-araw. Ang kaligayahan ko ay gumuho nang walang tunog nang maamoy ko ang sabon na pabango ni Yura-chan mula sa Y-shirt ng aking ama.
